-
1 officer
n. officier; politieagent; verantwoordelijke[ offissə]♦voorbeelden:Officer of the Household • officier/beambte in de koninklijke hofhoudingmedical officer • ambtenaar van de gezondheidsdienstmedical officer • officier van gezondheidcommissioned officer • hoge officiernon-commissioned officer • onderofficier
Перевод: с английского на нидерландский
с нидерландского на английский- С нидерландского на:
- Английский
- С английского на:
- Нидерландский